Droom je van iemand die met jou meeroept hoe belangrijk mooie herinneringen zijn? Hoe blij iedereen daar later mee gaat zijn?
Wel, die droom is net uitgekomen.
Ik ben Fee, fotograaf van toekomstige herinneringen.
Hoe ongedwongen het als kind leek, als volwassene besef je dat jij verantwoordelijk bent voor wat onthouden wordt. Chief Memory Officer: die titel zag je niet aankomen op je achttiende.
Die herinneringen zijn zoveel echter als er bewijsmateriaal is. En dat is er, met hopen, in de camerarol van je telefoon. Maar tegelijk een hoofdrol spelen én fotograaf zijn: dat is een onmogelijke opdracht, met meer missers dan rake beelden. Misschien maak je vooral foto’s tijdens rustige momenten, als de jongste slaapt. Of is je partner vaak aan het werk als het licht goed zit. En waarschijnlijk, heel waarschijnlijk, sta je zelf meestal achter de camera. Behalve dan bij selfies, en we weten allemaal hoe die uitdraaien.
Dus heb je af en toe een bondgenoot nodig, die luistert naar wat je wil en zorgt dat er meer gelachen dan gemokt wordt. En voor beelden zorgt waarop iedereen zich gezien voelt.
De zes zekerheden van Atelier Coquette
01.
Kinderen zijn baas
Omdat echtheid bij hen aan de oppervlakte ligt, zijn kinderen opperbevelhebber tijdens mijn shoots. Zo durven ouders ook tonen dat ze nooit groot zijn geworden.
02.
Luisteren is beter dan kijken
Ik strooi met instructies en muziek tijdens de shoot, zodat jij zelfzeker en spontaan in beeld komt. In de lens kijken is nergens voor nodig; aan luisteren heb je meer dan genoeg.
03.
Karakter boven Pinterest
Online inspiratie is prima, maar jouw eigenheid en mijn creativiteit hebben speelruimte nodig. Ik doe niet aan virale trends of sepia filters: wat jou uniek maakt, staat centraal.
04.
Vertrouwen maakt zorgeloos
Mijn shoots hebben veel schwung: ik weet waar ik naartoe wil. Jouw vertrouwen geeft mij vleugels, en jou pretoogjes in het resultaat.
05.
De fee-garantie
‘Wie vooraf de grootste tegenzin voelt, komt nadien vertellen hoe leuk het was.’ Elke keer opnieuw, pinky promise.
06.
En op zondag ... gebeurt er niks
Ik geef álles tijdens fotoshoots en in mijn logopediepraktijk. Op zondag laad ik de batterijen op, met rust en stopcontacten.
Een fotograaf die niet alleen herinneringen toont, maar ze ook mee helpt maken.
Ik verdeel mijn tijd over logopedie en fotografie. Ook al rijmen die twee woorden, en maak ik in beide jobs mensen gelukkiger, toch heeft fotografie een prachtig streepje voor.
Want hoe je het draait of keert, een fotoshoot is een spannende onderneming, die je tegelijk kwetsbaar en nieuwsgierig maakt.
Ik mag getuige zijn van een moment dat zo weer voorbij is: een huwelijk, een bolle buik, een maar-eventjes-zo-klein hummeltje. Maar ook de unieke dynamiek tussen je gezinsleden in deze levensfase, de gekke bekken en typerende kantjes van je vriendinnen of de diepe verliefdheid tussen jou en je partner.
De eer om zo’n moment te mogen vastleggen, geeft mij veel voldoening. Ik zorg voor een veilig gevoel, geef aanwijzingen en geniet van jullie eigenheid en enthousiasme.
Je wil beelden om niet te vergeten.
Of beter, je wil beelden om de details te mogen vergeten, zodat ze je telkens opnieuw kunnen ontroeren.
