Donderdag 6 januari 2023. Ik rijd naar Handzame om het eerste baby’tje van 2023 op beeld vast te leggen.
Met open armen word ik ontvangen door Sandrine. Ze vindt het spannend, maar heeft er alle vertrouwen in dat het resultaat prachtig zal zijn. Papa is vooral benieuwd en opgelucht wanneer ik aangeef dat hij niet echt zal moeten poseren. Gewoon knuffelen en genieten van de qualitytime met het gezin. Grote broer Maurice (“Iesje”) heeft er goesting in. We babbelen wat en ik probeer zijn vertrouwen te winnen. Belangrijk, want mama en papa willen natuurlijk ook wat beelden met hen allemaal.
We beginnen in de zetel. Iedereen kruipt dicht tegen elkaar aan en bewondert de kleine Aurèle. Al snel steelt Iesje de show. Ook hij wil foto’s, liefst van hem alleen, of met zijn grote held, papa. Af en toe helpt hij mij met het fotograferen en mag hij op het knopje duwen (een truc die zo goed als altijd werkt om kinderen daarna weer vlot op de foto te krijgen).
Ik verdeel mijn aandacht over beide broers en wissel af, zodat het geduld van Maurice niet op de proef wordt gesteld.
Na een tijdje gaan we naar de grote slaapkamer en nemen we foto’s op bed. Maurice heeft er op dit moment iets minder zin in. En da’s normaal. Voor die kleintjes duurt het allemaal wel lang. Tijd voor wat foto’s van mama en Aurèle, terwijl papa alles uit de kast haalt om Maurice te entertainen. Aurèle krijgt een hongertje. Tijd voor een flesje dus. Ondertussen worden het geboortekaartje en de doopsuikers op beeld vastgelegd. Met een gevulde maag kunnen we er weer tegenaan. Maurice heeft er ook weer zin in, en doet enthousiast mee, met leuke beelden als resultaat.
We eindigen terug in de woonkamer. Voor Maurice is het welletjes geweest. Aurèle is er nog steeds ferm gerust in.
Voldaan rijd ik terug richting Roeselare. Waauw. Deze shoot ging vlot. Heel vlot.
Een kleine 2 weken later lever ik de foto’s af. Ik heb er vertrouwen in dat ze blij zullen zijn met het resultaat.
Hun reactie:
Fee, we zijn zo verliefd op de foto’s! Echt, ongelofelijk mooi!
